W dniach od 16.10.-18.10.2020r. odbyła się nasza kolejna sesja weekendowa „Józef. Cały Sprawiedliwy”. Sesja odbyła się w formie video-konferencji, które przygotował ks. Krzysztof Wons SDS

 

 

Nasza sesja ze Świętym Józefem cieszyła się dużym powodzeniem. Święty Józef, jest niezwykłym patronem i jak widać ma wielu czczicieli. Ze względu na panującą pandemię Corona wirusa i związanymi z nią obostrzeniami udział w sesji mogło wziąć 36 osób.

Ksiądz Krzysztof nie mógł z nami być fizycznie w Carlsbergu ale zadał sobie wiele trudu aby dla nas nagrać wszystkie konferencje.

Tak więc  oglądaliśmy  i wsłuchiwaliśmy się w  konferencje wpatrując się w biały ekran, na którym poprzez rzutnik, z komputera odtwarzalismy poszczególne treści.

Było to zupełnie nowe doświadczenie w naszej Szkole i pierwsza taka sesja, która odbyła się w takiej formie.

Do posługi kapłańskiej byli miejscowi Księża .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Świadectwa:

1.

Moja mama byłam gorącą czciciel świętego Józefa i lubiła mi opowiadać jakie robił jej wspaniały niespodzianki. Ja nie dążyła  Józefa taką miłością ale chętnie słuchałam maminych opowieści. Teraz cieszyłam się na rekolekcje milczenia i na ten temat czyli osobę Józefa.

Przyjechaliśmy z figurką świętego Józefa, spadek po mojej mamie.

Najmocniej uderzyła mnie pierwsza konferencja o człowieczeństwie Józefa.

Kiedy zastanawiałam się nad człowieczeństwem Jezusa.

A teraz zaproszenie do zwykłości i codzienności życia. Niszę taką prawdę o szarzyźnie dnia, o „dziś”, w które wchodzi Bóg w moim sercu.

Józef obrońca rodziny. To przeciwieństwo szaleństwa tego świata, braku poczucia tożsamości.

Józef  wie kim jest i jaka jest jego rola, bo jest zanurzony w Bogu.

Modląc się przed Najświętszym Sakramentem zadawała Bogu pytania. A on odpowiadał mi za 2 godziny zadając mi pytania w czasie homilii podczas Mszy Świętej.Uśmiechałam się w środku na ten Dialog. Nie zapomnieliśmy o Józefie w domu. Jest cały czas tematem naszych rozmów po rekolekcjach.

Dziękuję Ci mamo za Twój uśmiech z nieba, święty Józef lubi robić niespodzianki.  Agata

2.

Jako dziecko szedłem zawsze prędzej do kościoła żeby mieć miejsce w pierwszej ławce i wpatrywałem się szopkę Betlejemska. Od dziecka też prze czciłem świętego Józefa ale teraz miałem okazję głębiej go poznać. Atmosfera była zgrana, miła nie spodziewałem się że spotkanie wyjdzie tak dobrze. Konferencje nie były męczące, bardzo mnie poruszyły. Doszła do mnie prawda o świętym Józefie i zafascynowała mnie jego osoba. Uderzyło mnie to, że cały czas opiekował się i ochraniał Maryję i Dzieciątko. Za każdym razem pytał się Boga co ma robić. Jego darem i powołaniem była opieka nad rodziną, co pilnie  wypełniał a to bardzo podobało się Bogu.

Józef też ciężko pracował, tak jak ja, ale nie był bogaty. Przeżyłem prawdziwą kontemplację. Ks. Krzysztof Wons ma dar mądrości, miłości i spokoju wewnętrznego, chciałbym go kiedyś poznać osobiście. Christian

 

---

Od 18.09. do 23.09.2020 przeżywaliśmy pięciodniowe rekolekcje w ciszy.

Rekolekcje poprowadził  ks.Joachim Stencel SDS

 

 

 

Razem z Matką Bożą pochylaliśmy się w tym czasie pustyni nad tajemnicą Wcielenia Słowa Bożego.

Rekolekcje „Otwórz mnie na Słowo”, wprowadzały nas w sposób słuchania i przeżywania Słowa Bożego jakim jest droga Lectio Divina.

Piękny czas pustyni owocował głebokim spotkaniem z Panem i  pięknymi rozmowani z kierownikiem duchowym.

W rekolekcjach udział wzięło 8 osób.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Świadectwa:

1.

Przyjechałem na rekolekcje nie wiedząc czego się spodziewać.

Miałem trochę obaw, że będzie to za trudne dla mnie.

Prowadzący rekolekcje ksiądz Joachim jest wspaniały, bardzo mi się podobało jego wykłady.

Mocno trafiły do mnie również rozmowy indywidualne, zrozumiałem o co chodzi w czytaniu pisma świętego i medytacji. Wszystkie dni były cudowne czuję się teraz zupełnie innym człowiekiem a pismo Święte jest dla mnie darem od Pana Boga. Ch.

2.

Pamiętam jak kiedyś się zastanawiałam nad stwierdzeniem, że Bóg do nas mówi. Wierzyłam w to teoretycznie ale tego nie doświadczałam. Byłam już na rekolekcjach milczenia i zostałam zawsze czymś obdarowana: najpierw miłością do pisma świętego a później sercem przylgnęłam do Jezusa. Teraz więc z radością znów przyjechałam na rekolekcje ciesząc się bardzo na ten dobry czas. Bóg najmocniej do mnie przemówił w  ostatnim  dniu. Czytając fragment na ten dzień o  Bożym Narodzeniu zatrzymałam się na słowie DZIŚ (Łk 2,11).

Och jak często to słyszałam żeby żyć dniem dzisiejszym. Teraz ta prawda przeniknęła do mojego serca. Potem w rozmowie duchowej Kapłan wielokrotnie użył słowa dziś kontekście mojego życia.

Zrobiłam wielkie oczy wiedząc że ksiądz nie mógł wiedzieć nad czym się zatrzymałam i co mnie uderzyło. Wiedziałam że to mówi do mnie Bóg. Chowam to jak skarb w moim sercu i modlę się aby Jezus nauczył mnie żyć dniem dzisiejszym. Duży ukłon w stronę księdza Joachima za towarzyszenie nam w czasie rekolekcji.

Niech Bóg was wszystkich błogosławi. A.

3.

W ramach słuchania Słowa Bożego w czasie tych rekolekcji – towarzysząc Maryi, Józefowi, Elżbiecie, Zachariaszawi, małemu Janowi, nowonarodzonemu Jezusowi i Aniołom – zobaczyłam, że Pan Bóg przychodzi ze swoją łaską w codzienności, pośród naszego zwykłego życia, pośród osób, które nas bezpośrednio otaczają, pośród rodziny, pośród zwykłych, monotonnych czynności dnia codziennego. To takie zadanie, żeby właśnie tę Bożą łaskę odkrywać razem ze Słowem Bożym w tym moim zwyczajnym życiu… i dziękować – za każde małe dobro… Bo Słowo Boże jest żywe i jest zawsze na DZIŚ…” A.

 

 

 

---

W dniach od 06.03 do 08.03.2020r. odbyła się nasza kolejna sesja weekendowa „Historia przebaczonej krzywdy”. Sesję poprowadził ks.Joachim Stencel SDS

(…)Bóg jest zawsze po stronie cierpiącego człowieka. To On wydobywa życie z obolałych serc.

Moc przebaczenia płynie tylko z serca Ojca. Pojednanie może być możliwe powzajemnej wymianie przebaczenia.
Józef Egipski przebacza braciom i ojcu a Jezus odbudowuje wiarę tych, którzy się Go zaparli i uciekli.
Przyczyna wybaczenia leży w Bożej Opatrzności, nie dlatego, że oni zasługują ale dlatego, że BÓG JEST TEGO WART.

MOŻEMY DOKONAĆ WIELKICH DZIEŁ TRAKTUJĄC INNYCH JAK BRACI W MIŁOŚCI JEDNEGO OJCA (…).

 

W sesji wzięło udział ponad 40 osób.

 

Panie, do Ciebie wołam o wschodzie słońca,
Pomóż mi modlić się i zebrać myśli,
Sam nie jestem w stanie.
Wewnątrz mnie jest ciemność,
ale u Ciebie jest światło,
jestem samotny,ale Ty mnie nie opuszczasz.
Jestem małoduszny, ale u Ciebie znajdę pomoc,
Jestem niespokojny, ale w Tobie jest pokój (…)

Dietrich Bonhoeffer „Modlitwa o wschodzie słońca”

 

 

 

 

Nad wszystkim czuwała Ona, nasza Matka 

 

 

 

 

---

 

W dniach od 20 do 22 października 2019r. odbyła się kolejna sesja weekendowa „Cała piękna”. Sesję poprowadził ks.dr Krzysztof Wons SDS
Bóg podarował nam Maryję, aby Jej piękno wlewało w duszę nadzieję, że także w nas może się odsłonić „wieczny pozór piękna”.
Poszliśmy drogą, która dla Maryi była umiłowana. Tradycja nazwała ją lectio divina. W spotkaniu uczestniczyło 50 osób.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

W dniach od 21.09 do 29.09.2019 odbyły się ośmiodniowe rekolekcje Lectio Divina. Wprowadzenia poprowadził ksiądz Daniel Banaszkiewicz i ks. Krzysztof Wons, choć nie osobiście.  Kierownictwem duchowym zajmował sie ksiądz Daniel i Jadwiga Zielińska.
W rekolekcjach wzięło udział 12 osób na etapie I wg świętego Marka, II wg świętego Mateusza i IV wg ewangelii świętego Jana.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

---

 

21-26 czerwca  2019r. Sesja weekendowa-
warsztaty „Przebaczenie, droga do wolności”.
Prowadzący- ks. dr Tomasz Knop.

Każdy z nas doświadcza krzywdy i cierpi z jej powodu. Jednocześnie każdy z nas bywa tym, który sprawia ból innym, stając się sprawcą cierpienia. Proces przebaczenia jest drogą do wolności dla tego, który doświadcza zranienia, i dla tego, który jest jego sprawcą. Uwalnia zarówno od poczucia krzywdy, jak i poczucia winy. Egzystencjalne doświadczenie krzywdy i przebaczenia należy do najbardziej podstawowych przeżyć ludzkich.

Na warsztatach podjęto następujące pytania:
– Jak przebaczać?
– Jak przebaczyć bliźniemu, sobie samemu, Bogu?
– Co będzie, jeśli nie przebaczę?

W sesji uczestniczyło 21 osób

 

 

 

Świadectwa:

„Przebaczenie to życie. Nieprzebaczenie, to życie w puszce, zakonserwowane.” Małgorzata

„Na sercu mi ulżyło. Przebaczyłam i jest mi z tym dobrze.
Chwała Bogu za to! ” Isabella

_________________________________________________

 

Sesja weekendowa  22-24 marca 2019r.
„Przemodlić swoje życie razem z Janem Chrzcicielem”.
Prowadzący- ks. Piotr Kwiecień CM.

Na przykładzie życia Jana Chrzciciela uczyliśmy się patrzeć na naszą przeszłość z wdzięcznością, gdyż była i jest ona przepełniona obecnością Boga. Aby żyć świadomością dobra bardzo ważne jest pięlegnowanie dobrych wspomnień. Pamięć i tożsamość.
W trakcie sesji zostaliśmy zaproszeni do spisania swojej własnej litanii wdzięczności, takiej nie kończącej się.

W sesji uczestniczyło 30 osób.

 

 

 

 

---

 

19-21 października 2018r.

Sesja weekendowa „Życie duchowe i codzienność- Marta, Maria i ja”.
Prowadzący- ks. Krzysztof Wons SDS.

Ksiądz Krzysztof  poprowadził nas drogą Marty i Marii, abyśmy mogli  odnaleźć i rozeznać nasze życie duchowe w samym sercu codzienności czyli tam, gdzie spędzamy najwięcej czasu. Pośród powszechnych zajęć, spraw,które nas najbardziej pasjonują, jak i tych, które rodzą w nas najwięcej napięcia. Uczestniczyło 38 osób z Niemiec , Belgii, Francji.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

22- 30 września 2018 r.
Odbyły się ośmiodniowe Rekolekcje lectio divina.
Etap I ze św. Markiem oraz Etap III
ze św Łukaszem- prowadził
ks. Joachim Stencel SDS.
Etap II ze św. Mateuszem oraz Etap IV
ze św. Janem- prowadził
ks. Daniel Banaszkiewicz SDS.
W rekolekcjach wzięło udział 18 osób
z Niemiec i Belgii. 

 

 

 

________________________________________________________________________

 

Sesja  08-10 czerwca 2018.
„Bliskość, która leczy” – prowadzący ks. Bogusław Szpakowski SAC.  

Bliskie relacje ze sobą samym, z drugim człowiekiem oraz z Bogiem stanowią najlepszą profilaktykę przeciwko zaburzeniom psychicznym i duchowym. Sieć relacji, jaką każdy z nas splata wraz z innymi osobami, dobroczynnie wzmacnia nasz system odpornościowy i chroni go przed osłabieniem, spowodowanym przez problemy emocjonalne. Każdy z nas w trudnych momentach swojego życia szuka wsparcia u osób, na których życzliwość może liczyć. Bliskie relacje stanowią podstawę naszej emocjonalnej stabilności. Są dla nas bezcenne.

Dyskomfort emocjonalny odczuwamy wtedy, gdy bliskości nam brakuje lub mamy jej nadmiar. Rytm bliskości i dystansu faluje w każdym z nas w zgodzie z indywidualnymi potrzebami. Przesada, przeciąganie się w czasie zarówno jednego, jak i drugiego stanu poza charakterystyczny dla każdego z nas rytm, ujawnia się rozdrażnieniem.

 

---

Sesja „Czy chcesz być zdrowy?”, która odbyła się w dniach 16-18 marca, poświęcona była tematowi cierpienia. Konferencje głosił ks. Joachim Stencel SDS. Uczestniczyło 35 osób, które przyjechały do Ośrodka w Carlsbergu  z Niemiec i Belgii.

Podjęty temat należy do najtrudniejszych w życiu. Mieliśmy czas, możliwości, prowadzenie przez konkretne nauczanie- a wszystko po to, aby zatrzymać się przy tym, co często boleśnie rani, nie pozwala zrobić dalszego kroku, ogranicza przestrzeń życia. Ks Joachim pokazywał nam  Tego, który jest Życiem i pozostaje jego źródłem również w obliczu choroby czy cierpienia.

 

 

 

_________________________________________________________

W dniach od 20 do 22 października 2017r. odbyła się kolejna Sesja weekendowa „Tęsknota za Ojcem”.
Tematem konferencji, które głosił ks. Krzysztof Wons SDS, była relacja z Bogiem Ojcem.
Jak ją budować, jak umacniać, na czym opierać. Bogactwo i głębia tej więzi z Ojcem, która jest podstawą wszelkich innych relacji, odsłaniała się coraz bardziej przy kolejnych wykładach, w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu, czy podczas sprawowanej Eucharystii. Uczestniczyło 55 osób z Niemiec i Belgii.

 

 

 

________________________________________________________________

17- 25 maja 2017 r.
Odbyły się ośmiodniowe Rekolekcje lectio divina.
Etap I ze św. Markiem- prowadził
ks. Andrzej Drogoś SDS
Etap II ze św. Mateuszem oraz etap III ze św. Łukaszem- prowadził ks. Joachim Stencel SDS.
Oficjalnie uczestniczyło 15 osób z Niemiec i Belgii. Lecz Słowo Boże skupiło wokół siebie nie tylko uczestników rekolekcji. Zarówno mieszkańcy Ośrodka, jak też osoby mieszkające w okolicy przychodzili, aby posłuchać homilii i uczestniczyć w Eucharystii. Ośrodek ” Marianum”, który zazwyczaj tętni życiem, zamienił się w oazę ciszy, spokoju i kontemplacji Słowa Bożego.
J. Zielińska

świadectwo

„Mój ukochany Boże Ojcze- dziękuję, że przywiodłeś mnie do ośrodka „Marianum“. Spełniło się tym samym moje gorące pragnienie. Po wielu latach duchowego letargu bardzo zapragnęłam słuchać słowa Bożego. Czułam żal, ze tyle lat zmarnowałam, podczas gdy na stole leżała nowa Biblia, którą chciałam zgłębić. Ale jak to zrobić, by nie poplątać się i nie zagubić? A przede wszystkim by dojść do jej „wnętrza”. Rozpoczęłam pracę z Biblią a odbyte rekolekcje uspokoiły mnie i porządkowały mój wewnętrzny chaos. Wiedziałam, że będę brała udział w rekolekcjach przeżywanych w atmosferze milczenia. To mnie niepokoiło. Czy podołam. W czasie moich początkowych prób wejścia w ciszę zdałam sobie sprawę, że jestem w ogromnym wewnętrznym chaosie, w nieokreślonym zamęcie, w niesamowitym rozproszeniu i wrzawie, w ogromnych trudnościach zdobycia wewnętrznej ciszy. W walce o ciszę pomagały mi zewnętrzne warunki ośrodka, otaczająca przepiękna przyroda, kojący spokój oraz intymna, rodzinna atmosfera Marianum. „Uwierzyć Jezusowi” był tematem przewodnim rekolekcji ze świętym Markiem prowadzonych według lectio divina. Potrójne w ciągu dnia wprowadzenia, osobiste studium Słowa, modlitwa, adoracja Najświętszego Sakramentu wypełniały w całości dni rekolekcyjne. Codzienne spotkania z przewodnikiem duchowym były jedną z „perełek“ dnia. Dziękuję ukochany Ojcze, że w osobie ks. Andrzeja byłeś niezmiernie cierpliwy i wyrozumiały. Świadome podjęcie decyzji pójścia za Jezusem, wyciszenie się – to ślady które pozostały po moich rekolekcjach.
Zakończenie rekolekcji to powrót do relacji, do tzw normalności……lecz teraz chętnie powracam do swojej pustyni, a porcja rekolekcyjna to dla mnie ogromny materiał do wewnętrznego przerobienia na długi czas. Dziękuję ukochany Boże Ojcze za dar rekolekcji i proszę by one trwały we mnie, zakorzeniły się, zamieszkały i były dla innych, których spotkam.” Jolanta

 

_______________________________________________________________________

31 marca- 2 kwietnia 2017 r
Sesja weekendowa „Dom na skale”
O szukaniu, odnajdywaniu i budowaniu „Domu życia”.
Sesję prowadził ks. Joachim Stencel SDS. Rekolekcjonista i kierownik duchowy z Centrum Formacji Duchowej w Krakowie.
” Wchodzę do mojego serca, do miejsca gdzie mieszkam, w którym jestem, gdzie przebywam. Do mojego ukrytego centrum, które jest nieuchwytne dla mojego rozumu, a także dla innych….. które jedynie Duch Boży może zgłębić i poznać. Wchodzę do miejsca decyzji w głębi moich wewnętrznych dążeń, do miejsca prawdy, w którym wybieram życie lub śmierć. Wchodzę do miejsca spotkania, albowiem życie moje, ukształtowane na obraz Boży ma charakter więzi; jest miejscem przymierza. Wchodzę do niego z Tym, który je zna, przenika i ogarnia zewsząd.  I proszę: „Boże poznaj me serce; doświadcz mnie i poznaj moje troski. Zobacz czy nie podążam drogą nieprawości. Ulecz to, co zniszczył grzech i prowadź mnie drogą odwieczną”

Słowa tej modlitwy prowadziły nas w czasie Sesji, która odbyła się w okresie Wielkiego Postu. Była czasem rozeznawania czy dobrze buduję dom mojego życia. Jak budować lepiej, gdzie poprawić, z czego mogę się cieszyć…
Głoszone konferencje, modlitwa i osobiste słuchanie Słowa Bożego miały pomóc w znalezieniu odpowiedzi. Uczestniczyło 46 osób, głównie z Niemiec oraz kilka z Belgii.
Poniżej znajdziecie świadectwa. Bardzo za nie dziękuję. Są owocami, którymi zechcieliście podzielić się z innymi. Było ich z pewnością o wiele więcej i myślę że wiele osób z Waszego otoczenia mogło ich skosztować.
Na stronie „Okruchy Słowa” znajdziecie teksty Homilii księdza Joachima.
J. Zielińska

świadectwa.

„Dom na skale… nie bardzo wiedziałem o co chodzi z tym domem. Mam żonę, dzieci i mieszkanie – to co ma być z tym domem na skale. I zaczęło się od pierwszych fragmentów Biblii i wykładu ojca Joachima. Zacząłem rozumieć że to co ja posiadam to jest dom zbudowany na glinianym gruncie. Jak jest sucho, to dobrze. Ale jak glina namoknie to zacznie być źle. To wtedy dom zacznie się zapadać. Skałą jest Jezus Chrystus i na Nim trzeba budować dom. Pełne zaufanie Bogu, jak zrobiła to Maryja i Józef. To oni pokazują jak ma wyglądać dom i rodzina. To nie tylko mury- to także moja duchowość skierowana ku Bogu i wiara oraz pełna odpowiedzialność za rodzinę. Bo to co buduję ma pozostać trwałe na wieki i nie mogą tego zniszczyć żadne”anomalie pogodowe”: niepowodzenie, upadki, kryzysy ani świat zewnętrzny. Jak zawsze wróciłem z Carlsbergu odmieniony a te rekolekcje odmieniają teraz mój dom. Bóg zapłać i pozdrawiam w Jezusie Chrystusie.”
Paweł.

„Przez długi czas budowałam swój dom tak, jak mi się wydawało prawidłowo. Sama decydowałam który zawód będzie ciekawy, u jakiego pracodawcy chcę pracować, których przyjaciół zapraszam do siebie i z którym mężczyzną zamierzam budować rodzinę.
Wszystko się posypało jak piasek pod nogami.
Wtedy znowu zaczęłam szukać Boga i wróciłam do osobistej rozmowy z Nim. Jednak nie do końca. Moje przyzwyczajenia i przekonanie, że jak nie ja się tym zajmę to nikt- trzymały mnie i nie potrafiłam zaufać. Czułam się nieważna i nie wierzyłam w samą siebie. Także w Boże Miłosierdzie nie umiałam do końca uwierzyć.

Na tej ostatniej sesji poznałam na nowo prawdę i zrozumiałam że przecież jestem dzieckiem Bożym i przez Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa grzech został już pokonany. Właściwa droga już jest wydeptana. Ja tylko muszę się dać pokierować i pójść.
Pierwszy fundament mojego domu, który buduje na miłości, już dawno został zbudowany, gdy jako dziecko miałam głęboką wiarę i zaufanie. Dziś postanowiłam na nowo budować razem z Bogiem.
W czasie czytania Pisma Świętego przede wszystkim następujące słowa przemówiły do mojego serca: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka brama i przestronna droga prowadzą do śmierci – a wielu przez nią wchodzi. Do życia zaś prowadzi ciasna brama i wąska droga – i niewielu ją odnajduje.“ (Ewangelia wg. św. Mateusza 7, 13-14)
W jakimś momencie ogarnął mnie lęk i zaczęłam wątpić w siebie. Myślałam o tym że przecież w czasie sesji w Carlsbergu wiele mogę mieć postanowień, ale jak tylko wrócę do codzienności, to znowu wrócą stare śmiecie.
Wtedy poczułam pragnienie żeby się poruszać. Przez tyle godzin już siedziałam i głowa pracowała. Akurat mieliśmy czas na indywidualne rozważanie słowa. Siedziałam przy miejscu, gdzie można rozpalać ognisko. Obok było dużo gałęzi, które zostały kiedyś ścięte z drzew i były już suche od słońca. Jednak były za duże, żeby je tak po prostu wrzucić do ognia. Nie zastanawiając się długo- wstałam i zaczęłam rozrywać gałęzie na małe gałązki. W czasie tej pracy miałam skojarzenie, że ta duża gałąź, to jak mój lęk. Przez rozrywanie na małe gałązki mój lęk stawał się coraz mniejszy.
Jeden z uczestników dołączył się do tej pracy i w milczeniu rozrywaliśmy gałęzie. Uświadomiłam sobie, że nie jestem sama w tej walce. Jest duża wspólnota na całej ziemi, która też buduje swój dom na miłości i wierze.”
A.

” Nie jestem sama w tej walce. Jest duża wspólnota na całej ziemi, która też buduje swój dom na miłości i wierze….”

__________________________________________________________________________

17- 25 września 2016 r.

Odbyły się ośmiodniowe Rekolekcje lectio divina.
Etap I ze św. Markiem- prowadził ks. Andrzej Drogoś SDS
Etap II ze św. Mateuszem- prowadził ks. Joachim Stencel SDS.
Prowadzący rekolekcje Ojcowie Salwatorianie przyjechali z Krakowa oraz z Nitry [ Słowacja].Uczestniczyło 19 osób z Niemiec oraz Belgii. Słuchaliśmy Słowa Bożego starając się nie przerywać milczenia aby inne treści nie zagłuszały nam spotkania z Bogiem. Niezwykłą oprawą dla tych dni była piękna słoneczna pogoda. Otoczeni byliśmy zarówno przez ciepło Bożego Słowa, jak też przez ciepło słońca, które podarował nam Dobry Ojciec.

Poniżej znajdziecie zdjęcia oraz  świadectwa uczestników. Dziękuję wszystkim za wspólny czas i zapraszam na stronę „Okruchy słowa”. Tam znajdziecie teksty Homilii wygłoszonych w czasie rekolekcji, które będę kolejno zamieszczać.
J. Zielińska

      

 

 

 

 

dzwonek przypominał o kolejnych punktach dnia

 

 

 

 

 

 

 

wprowadzenia

 

świadectwa

„Dane mi było ponownie uczestniczyć w przedłużonych Rekolekcjach Lectio Divina, poświęconych tym razem Ewangelii wg św. Mateusza. Osiem dni spędzonych w ciszy wraz z kilkunastoma innymi osobami, które również pragnęły zanurzać się w Słowie Bożym, okazało się bardzo mocnym i ubogacającym doświadczeniem. Było to przeplatane codziennymi spotkaniami z kierownikiem duchowym, które dawały mi światło na to, co przeżywam i pomagały lepiej zrozumieć, co Pan Bóg mi pokazywał.
Był to dla mnie przede wszystkim czas bliskiego przebywania z Panem Bogiem, doświadczania Jego miłości i konkretnego działania w moim sercu. Było to zaskakujące. Bóg przemieniał moje myślenie o Nim samym, drugiej osobie i o mnie. Zdumiewała mnie Jego delikatność i konkretność podczas naszych codziennych ‘rozmów’ w czasie medytacji, czy Eucharystii. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu czy codziennych spacerów. Odkrywałam jak bardzo jest On o mnie zatroskany i podziwiałam jak mądrze mnie prowadzi. Doświadczyłam głębokiego uwolnienia i uzdrowienia serca, poczułam się jak nowo narodzona i za to gorąco dziękuję Bogu.”
Alina 

„,,Czuwajcie więc, bo nie wiecie w którym dniu Pan wasz przyjdzie…bądźcie gotowi „
,,Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie. Miejcie się na baczności”
Te dwa fragmenty były szczególne. Najbardziej dotykały mego serca. Sześć lat temu przeszłam  terapię z opłakanym skutkiem.
Przez to że nie byłam wierna Słowu Bożemu, nie potrafiłam czuwać blisko Niego, nie byłam roztropna ale pogubiona.
Uległam kłamstwu, zastąpiłam Prawdziwego Jedynego Boga – bożkiem, któremu zaufałam. A on mnie odepchnął, porzucił kiedy najbardziej potrzebowałam pomocy.
Bóg Ojciec nie zapomina, kocha miłością bezwarunkową. Wybrałam nie tego co trzeba Nauczyciela, Mistrza, Uzdrowiciela –  dałam się zwieść fałszywym prorokom. Czas rekolekcji Lectio Divina z Ewangelistą Mateuszem był dla mnie ,,Chrystoterapią”. Jezus delikatnie dotykał moich zranień, mojej choroby, uczuć. Pokazywał mi że tylko Jemu mogę zaufać. Że Słowo Boże jest najlepszym lekarstwem. Brał mnie każdego dnia za rękę i prowadził do Ojca. Dziś trzymam się kurczowo Jego dłoni, a On prowadzi mnie do Swojego Ojca. Amen”
Marzena

„Rekolekcje lectio divina były dla mnie „Chrystoterapią”.
Katechezy prowadzącego i Słowo Boże czytane z rozmysłem podczas minionego spotkania- pomogły mi uświadomić sobie, czy i jak dalece czynię cokolwiek, by moja tęsknota za Bogiem nie była tylko pragnieniem, ale codziennością i potrzebą serca..
Wygląda na to, że długa jeszcze droga przede mną, ale wyjątkowo fascynująca.
Już cieszę się na następny etap w maju 2017.
Godzina świadectw uświadomiła mi, że walczymy o godność Jezusa w każdym człowieku.
Spojrzał na mnie Pan i radość w sercu mam. Alleluja!”
Barbara

„Słowo Boże oczyszcza mnie i leczy. Kiedy konfrontuję się z konkretnymi wspomnieniami i odczuciami, wtedy jestem w stanie zrobić kolejny krok i usłyszeć Jego odpowiedź na to co mnie boli lub co odczuwam. Mówić o tym i pisać jest czasami bardzo trudno.. ale ja po ostatnich rekolekcjach właśnie takiej mocy Słowa i działania doświadczyłam. Rozważaliśmy, kontemplowaliśmy i modliliśmy się słowem z ew. Mateusza ” A Ojciec twój Niebieski, który widzi w ukryciu, odda tobie”
I nagle zrozumiałam i przyjęłam sercem…Ojciec mój, Ewy, mój osobisty, jedynie mój…”
Ewa

________________________________________________________________________

10-12 Czerwca 2016r.
Odbyła się pierwsza Sesja weekendowa
Szkoły Rozeznawania i Kierownictwa Duchowego.
Temat Sesji brzmiał: „Kierownictwo duchowe a uczucia niekochane.”

Sesja poświęcona była uczuciom, których często nie chcemy w sobie i innych zaakceptować: zazdrość, wstyd, pustka, obcość, niespełnione zakochanie, lęk, agresja…. Uczestniczyło 46 osób z różnych części Niemiec oraz z Antwerpii.
Spotkanie było bardzo żywe i twórcze. Po każdej konferencji uczestnicy mogli zadawać pytania oraz podzielić się tym, co ich poruszyło. Był to czas wymiany myśli, tworzenia nowych więzi, rozmów w grupach.
Sesję poprowadzi ks. Krzysztof Grzywocz, który w sposób przystępny dla każdego, zrozumiały i barwny przekazywał treści wcale niełatwe, a przecież ważne dla każdego. Poniżej kilka zdjęć z Sesji natomiast homilie oraz fragmenty konferencji ukażą się na stronie „Okruchy słowa”
J. Zielińska

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

____________________________________________________________________